به عشق زهرا(س)

عادت به روضه کرده دلم روضه خوان کجاست
صـاحــب عــزا,فـاطــمه آن بی نشــان کجــاست
قـربـــــان اشــک روز و شـب چشـم خــسته ات
مـــــولا فـــــدای مـــــادر پهـــلو شــکســـته ات

او منتظر است که مـــــــا برگردیم

اگه روضه ها برپاست کرم بی بی زهراست

زهرای تو که هست به مردم نیاز نیست
وقتــی کــه آب هســت تیمم نیاز نیــست

شرمنده ام که دست تو از پشت بسته شد
شرمــنده ام خودم به تــبسم نیاز نیســـت